لزوم تبدیل زادگاه استاد شهريار به قطب گردشگری

سید محمد حسین بهجت تبریزی در شهریور ماه سال ۱۲۸۵ هجری شمسی در روستای خشکناب بستان آباد به دنیا آمد.استاد شهریار از ستون های خیمه ادبیات معاصر ایران زمین است که شایسته نیست غبار فراموشی بر کوچه ‌باغ‌‌ های خانه‌ پدری و زادگاه استاد شهریار در روستای خشکناب، بنشیند.
علاقه استاد شهریار به این روستا و خانه پدری بر کسی پوشیده نیست تا جایی که از این روستا بارها در منظومه های شعر خود استفاده کرده است. شهریار دوران کودکی خود را در میان روستائیان صمیمی و خونگرم خشکناب در کنارکوه حیدربابا گذرانده است. وی همچون تصویرگری توانا خاطرات زندگی خود را در میان مردم روستا و در کنار آن کوه به ذهن سپرده و بارها در اشعار خود از آن خاطرات و فضای روستا یاد کرده است.
استاد شهرياربه وطن و زادگاه خود علاقه وافري داشت وكودك وار به دامن پرمهرزادگاه خويش آويخته بود. او منظومه ‌اي را آفريده كه بيت بيت خوش‌آهنگ و دلنواز آن مرزهاي جغرافيايي را درنورديده و بر اين اساس صفاي باطن و زلال شعرهاي روان و دلنشين وي بايد در كوچه ‌باغ‌هاي اين روستاي تاريخي نیز طنين انداز شده و به كانون توجه گردشگران و دوستداران شهريار شعر ايران تبديل شود.
بر همین اساس، توجه به چنین ظرفیت های گردشگری یک اصل مهم در توسعه و رونق جذب گردشگراست که متاسفانه چندان اهمیتی به روستاها و اماکن ناشناخته و گمنامی که دارای این چنین پتانسیل هایی هستند، نمی شود. به طوریکه ممکن است در دراز مدت این ظرفیت های گردشگری، پتانسیل های خود را از دست داده و بدون استفاده شوند.
نکته آخر اینکه، شهريار شاعري نكته سنج و سخنداني چيره دست بود كه فرهنگ ايراني و اسلامي را با ظرافت و شيوايي خاصي به نظم كشيده و بيت بيت اين منظومه دلنشين از گرانبهاترين آثار ذوق و انديشه ايراني است.
حيات فرهنگي استاد شهريار سرشار از مضاميني ناب براي سوژه پردازي و خلق آثار توسط هنرمندان در رشته‌هاي مختلف فرهنگي و هنري است. شهريارملك سخن، نقشي مانا در غنا بخشيدن و باروري درخت تناور فرهنگ اين مرز و بوم داشته و نامگذاري روز ملي شعر و ادب به نام اين استاد مسلم شعر فارسي وترکی حركتي به جا بوده و مايه مباهات است. برگزاري جشنواره های مختلف در زادگاه این شاعر بزرگ، به نوعي موجب ايجاد نشاط فرهنگي در جامعه شده و حركتي پويا و جريانسازاست كه به جهت حضورهنرمندان رشته هاي مختلف دركنارهم در خشکناب، باعث اتحاد و يكدلي وهم موجب ايجاد فضاي تعاملي مناسب وانتقال تجربيات مي شود.